معنی خلع ید - جستجوی لغت در جدول جو

خلع ید(خَ عِ یَ)

لغت نامه دهخدا

(خَ عِ بَ دَ)

جان خود بجسم دیگری انداختن و جدا کردن بدن از روح و این عمل ازجوکیان است که بریاضت حاصل می کنند و در اصطلاح حکما این عمل را سیمیا گویند. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خلعتی

(خِ / خَ عَ)

آنچه بخلعت دهند. (یادداشت بخط مؤلف).
- اسب خلعتی، اسبی که هبه کرده شده: حملان، اسب پیش کشی.
، آنچه عروس برای خویشان شوی از البسه ب خانه شوهر آرد. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خلع ید کردن

(ب دَ / دُاَ تَ)

چیزی را ازدست کسی درآوردن. بسلطۀ کسی بر چیزی خاتمه دادن

لغت نامه دهخدا

خلعی

محمد افندی کامل الخلعی، او راست: 1- الموسیقی الشرقی که با مساعدت ادریس بک راغب تألیف کرده، 2- نیل الامانی فی ضروب الاغانی، (از معجم المطبوعات)

لغت نامه دهخدا

خلعی

(خُ)

منسوب به خلع که نوعی طلاق است. رجوع به خلع در این لغت نامه شود.
- طلاق خلعی، طلاقی که از طریق خلع حاصل میشود. رجوع به خلع در این لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا